40. Love, Rosie Cecelia Ahern

Ilość stron: 512
Wydawnictwo:Akurat
Rok wydania: 2014
Ocena: 8/10

   Już na samym początku zaznaczę, że książka Love, Rosie jest powieścią epistolarną, tzn. nie ma narratora, a losy bohaterów i ich historię poznajemy poprzez liściki, smsy, listy oraz e-maile.
   Rosie Dunne i Alex Stewart są przyjaciółmi już od wczesnego dzieciństwa. Razem siedzą w ławce, razem odrabiają lekcje i razem nienawidzą podwójnej matematyki w poniedziałki rano. Gdy wchodzą w wiek nastolatków ich psoty polegają głównie na ostrym imprezowaniu i upijaniu się. Są nierozłączni do czasu, gdy Alex postanawia zdobyć dziewczynę o imieniu Bethany. Zakochana para działa na nerwy Rosie, bo dziewczyna uważa, że jej przyjaciel zasługuje na kogoś lepszego.
   Ich przyjaźń zostaje wystawiona na ciężką próbę, gdy chłopak zostaje zmuszony do wyjazdu z rodziną do innego kraju. Tymczasem nadchodzi dla nich ważny czas, a mianowicie studia. Wszystko potoczyło by się gładko, gdyby nie nieplanowana ciąża Rosie z chłopakiem, którego nawet nie lubi. Dziewczyna jest zmuszona porzucić naukę i beztroskie życie, by zająć się dzieckiem, którego tak naprawdę nie chce.
   Od tej pory ta dwójka pomimo, że stale ze sobą koresponduje, to wiecznie się mija. Ich koleje życiowe sprawiają, że boją się wyznać drugiemu, co w rzeczywistości czują, by nie stracić swojego powiernika.
   Główni bohaterowie są wykreowani na prawdziwych ludzi o prawdziwych problemach. Przez całą książkę kibicowałam im obojgu, bo uważałam, że życie byłoby wielce niesprawiedliwe, gdyby na zawsze rozłączyło bratnie dusze. 
   Ta książka jest w takim samym stopniu urocza, jak  i gorzka. W jednej chwili zaśmiewałam się do łez z perypetii tej dwójki, a za chwilę przeklinałam ich gapiostwo i niedopatrzenia. Dodam, że warto przeczytać tą powieść, bo jej historia zostaje z człowiekiem na dłużej i pokazuje, że skomplikowana przyjaźń damsko-męska jest możliwa.