119. Jak cię wykraść Phoenix? Joss Stirling

Ilość stron: 332
Wydawnictwo: Akapit Press
Rok wydania: 2013
Ocena: 8/10

   "Jak cię wykraść Phoenix?" to kontynuacja losów braci Benedictów. Chłopcy należą do rodu sawantów, ludzi o nadnaturalnych zdolnościach, których życiową misją jest odnaleźć swoją drugą połówkę tak zwaną Przeznaczoną.

   Tym razem zostaje nam przedstawiona historia Yvesa, który potrafi władać ogniem. Jest nadzwyczaj inteligentnym i błyskotliwym studentem, który przyjechał do Londynu testować pewną aplikację. Phoenix jest dziewczyną, która dorastała w szemranym środowisku. Pośród bezwzględnych i kontrolujących jej życie sawantów musiała stać się najlepszą złodziejką, aby przetrwać. Jej kolejnym zleceniem okazuje się być Benedict. Jej zadaniem jest ukraść mu laptop zawierający tajne i niezwykle ważne informacje. Jednak jej umiejętności złodziejskie na nic się zdają przy tym ognistym chłopaku. Jakie jest zdziwienie obojga, gdy okazuje się, że ofiara i jego prześladowca okazują się być swoimi Przeznaczonymi. Bardzo szybko odczuwają siłę tej niezwykłej więzi i nie potrafią się sobie oprzeć. Niestety wielka miłość zostaje wystawiona na ciężką próbę, gdyż przywódca Wspólnoty zamierza wykorzystać to uczucie, aby zdobyć informacje i zniszczyć Sieć Sawantów.

   Już od pierwszych stron bardzo polubiłam tytułową bohaterkę. Mimo trudnego dzieciństwa, prześladowania i życia z okrutnymi ludźmi nie stała się taka jak oni. Zachowała w sobie człowieczeństwo, godność i poczucie moralności, a jednocześnie z determinacją potrafiła walczyć o swoje. Nie należy również zapominać o kolejnym bracie z rodziny Benedictów, który mnie zauroczył. Yves jest typem chłopaka, który bardzo szybko potrafi owinąć sobie dziewczynę wokół palca. Wysoki, o atletycznej budowie i noszący okulary, które dodatkowo nadają mu uroku i podkreślają inteligencję. Chemia jaka wytworzyła się między tymi bohaterami była wręcz namacalna, a relacji jaka ich połączyła nie mogę nic zarzucić. Były odpowiednio wyważone słodkie, zabawne i podniosłe momenty, czyli tak jak powinna wyglądać prawdziwa miłość. 

   Ta część podobała mi się odrobinę bardziej od pierwszej z tego względu, że akcja toczyła się o wiele szybciej. Mieliśmy tu sporo przyspieszających tętno sytuacji, które dodawały pikanterii całej historii. Język, jakim posługuje się autorka jest lekki i bardzo przyjemny w odbiorze. Nawet się nie zauważa jak już kończy się tą fantastyczną część. Nie pozostaje mi nic innego, jak tylko gorąco Was zachęcać do sięgnięcia po tą wyjątkową serię, która potrafi osłodzić smutny dzień i wywołać uśmiech na twarzy.